Από ένα από τα βιβλία μου για το Μεξικό, το Calacmul, μια αρχαία πόλη των Μάγια, που έχασε σε ένα βιόσφαιρο, στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, με κοιτάζει κάθε μέρα. Είναι αδύνατο να μην το θυμάμαι, γιατί είναι το πιο εκπληκτικό, ειρηνικό και ταυτόχρονα υποκινητικό του τολμηρού πνεύματος της αρχαίας πόλης των Μάγια, το οποίο είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στο Μεξικό. Σας προσκαλώ για μια βόλτα σε αυτό το καταπληκτικό μέρος!
Το βασίλειο του φιδιού, Calakmul, άνθισε μεταξύ 200 και 700 μ.Χ. και ήταν ένας ισχυρός αντίπαλος του Tikal. Τώρα αυτή η γιγαντιανική πόλη έχει γίνει ένα μέρος όπου ζει η ειρήνη. Μερικές πυραμίδες υψώνονται ακόμη πάνω από τα δέντρα, αλλά σταδιακά καταβροχθίζονται από το σέλβα. Σήμερα, το απέραντο έδαφος φιλοξενεί μαϊμούδες και ντροπαλές γαλοπούλες, αστεία που φεύγουν στα αλσύλλια. Ζάγκουαρ, κουγάρα, ocelots ζουν επίσης εδώ, αλλά, φυσικά, δεν εμφανίζονται, αλλά παρακολουθούν μόνο από τους θάμνους.
Το Calakmul βρίσκεται μακριά από τους βιότοπους των τουριστών, οπότε δεν αντιμετωπίζει τη θλιβερή μοίρα του Chichen Itza και άλλων πόλεων των Μάγια, που έχουν γίνει αξιοθέατα και έχουν χάσει εδώ και καιρό την ομορφιά και την αυθεντικότητά τους. Από το Κανκούν στο Calakmul, σχεδόν 600 χιλιόμετρα κατά μήκος της εθνικής οδού και στη συνέχεια άλλα 60 χιλιόμετρα μέσω του αποθεματικού.
Ένας στενός δρόμος οδηγεί από την εθνική οδό προς τη χαμένη πόλη των Μάγια μέσα από πυκνά αλσύλλια, μια μονόδρομη σήραγγα πολλών χιλιομέτρων κατά μήκος του αποκλειστικού selva. Εάν εισαγάγατε, τότε πηγαίνετε μέχρι το τέλος. Δεν υπάρχει ούτε ένα κλαδί, και σε μερικά μέρη το σέλβα σχεδόν κλείνει πάνω του, και σε μέρη αφήνει τα αμπελώνα της, προσπαθώντας να ξανακερδίσει το έδαφος του. Από τον κλειστό χώρο και τη συνειδητοποίηση ότι υπάρχει μόνο μια θάλασσα δάσους γύρω, ακόμα και μια μικρή καταπληκτική κλειστοφοβία συλλαμβάνει.
Το Calakmul είναι τόσο μεγάλο που οι πιθανότητες συνάντησης με άλλους τουρίστες είναι σχεδόν μηδενικές. Εάν εντυπωσιάζεστε από τις πυραμίδες των Μάγια, αφιερώστε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στο Calakmul. Το συγκρότημα είναι μεγάλο, αναρρίχηση και εξερεύνηση, όπως η Ιντιάνα Τζόουνς και η Λάρα Κροφτ, δεν απαγορεύεται σχεδόν οπουδήποτε. Προσωπικά, τρεις ώρες μας λείπουν πολύ για να εξερευνήσουμε την πόλη.
Μπορείτε να περιηγηθείτε στην πόλη με δύο τρόπους: είτε σπεύστε αμέσως στον πιο όμορφο και μεγαλόπρεπο, ή ξεκινήστε το μικρό, και αφήστε το γλυκό για επιδόρπιο. Επιλέξαμε το δεύτερο μονοπάτι.
Σχεδόν σχεδόν συνοδευτήκαμε από το προσεκτικό βλέμμα των πιθήκων, που μας ακολούθησαν με περιέργεια και μάλιστα ποζάρουν.
Και μετά ακούσαμε τρομερά λιοντάρια βρυχηθμούς και βρυχηθμούς να αντηχούν μέσα στη ζούγκλα. Παγετός στο δέρμα! Ήταν σαν να μας μεταφέρθηκαν ξαφνικά σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC. Αυτοί οι τρομεροί ήχοι γίνονται από μαϊμούδες. Υπάρχουν πολλά από αυτά στα δέντρα, μερικές φορές είναι πολύ κοντά!
Περιπλανηθήκαμε στο Calakmul για μεγάλο χρονικό διάστημα: κοιτάξαμε στήλες και σχέδια, κοιτάξαμε σε δωμάτια και αυλές. Πλάκες από ποώδεις πέτρες και μισά φθαρμένα σκαλοπάτια, κατεστραμμένο παλιό μεγαλείο παλατιών και ναών βρίσκονται παντού.
