Η Μόσχα, ως πρωτεύουσα ενός κράτους με εντυπωσιακή ιστορία, συνδέεται άρρηκτα με πολλά σημαντικά γεγονότα και εξαιρετικές προσωπικότητες. Προς τιμήν τους, ανά πάσα στιγμή στην πόλη υπήρχαν μνημεία για κάθε γούστο. Στους δρόμους και τις πλατείες, σε πλατείες και πάρκα, μπορείτε να βρείτε και τα δύο μνημεία του παρελθόντος, όπως το μνημείο του Γιούρι Ντολγκορούκι, και τα μοντέρνα, για παράδειγμα, το μνημείο του Μεγάλου Βλαντιμίρ.
Τα γεγονότα του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, καθώς και επιτεύγματα στη διαστημική βιομηχανία, έχουν σημειωθεί πολλές φορές. Διατηρήθηκαν επίσης αντικείμενα του Μεσαίωνα, όπως το Εκτελεστικό Χώρο. Μερικά από τα μνημεία είναι αμφιλεγόμενα, για παράδειγμα, το μνημείο του Μεγάλου Πέτρου, άλλα πρέπει να διορθωθούν μετά την εγκατάσταση: στο "Αποχαιρετισμό των Σλάβων" γερμανικά τουφέκια βρέθηκαν τυχαία στη σύνθεση. Ωστόσο, ως επί το πλείστον, τα γλυπτά ευχαριστούν τα μάτια των Μοσχοβιτών και των επισκεπτών της πρωτεύουσας.
Ιστορικά και μοντέρνα μνημεία της Μόσχας
Λίστα με τα πιο διάσημα μνημεία και γλυπτά της πόλης.
Τάφος των άγνωστων στρατιωτών
Βρίσκεται στον τοίχο του Κρεμλίνου. Υπάρχει από το 1967. 30 χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε ένας φρουρός τιμής. Το μνημείο περιλαμβάνει τον τάφο του άγνωστου στρατιώτη, το σοκάκι των ηρώων πόλεων, την αιώνια φλόγα και τη στήλη των πόλεων στρατιωτικής δόξας. Στο κέντρο της σύνθεσης υπάρχει μια πλάκα στην οποία βρίσκεται ένα χάλκινο κράνος, ένα κλαδί δάφνης και ένα πανό μάχης. Κάθε πέτρα περιέχει γη που προέρχεται από τις πόλεις των ηρώων. Είναι ένας τόπος πολιτιστικής κληρονομιάς.
Μνημείο για τον Minin και το Pozharsky
Εγκαταστάθηκε το 1818 για τον εορτασμό της 200ης επετείου από τη νίκη των ρωσικών πολιτοφυλακών έναντι των εισβολέων. Το πρώτο μνημείο της πρωτεύουσας, πριν από αυτό ανεγέρθηκαν μόνο καμάρες και ναοί προς τιμήν των αξέχαστων γεγονότων. Ο συγγραφέας του έργου είναι ο I. Martos. Υλικά - ορείχαλκος και χαλκός, βάθρο γρανίτη. Οι μορφές των Μινίν και Ποζάρσκι μοιάζουν με αντίκες αγάλματα, αλλά υπάρχουν και παραδοσιακά στοιχεία για τη Ρωσία. Τώρα το μνημείο βρίσκεται στον καθεδρικό ναό του Αγίου Βασιλείου των Ευλογημένων.
Μνημείο νίκης
Είναι μέρος του Πάρκου Νίκης στο λόφο Poklonnaya. Η συνολική έκταση του πάρκου είναι 135 εκτάρια. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1995. Το ύψος του μνημείου νίκης είναι 141,8 μέτρα. Το σχήμα δεν είναι τυχαίο: ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος διήρκεσε 1418 ημέρες και νύχτες. Η θεά Νίκη είναι στερεωμένη στον οβελίσκο, και ο Άγιος Γεώργιος ο Νικηφόρος είναι στα πόδια. Επίσης στο πάρκο υπάρχει ένα μνημείο στρατιωτών-διεθνιστών, η σύνθεση «Τραγωδία των Εθνών», ένα μνημείο για τους υπερασπιστές της ρωσικής γης.
Μνημείο του Πέτρου Ι
Χτίστηκε στο τεχνητό νησί του ποταμού Μόσχοβα το 1997. Το συνολικό ύψος είναι 98 μέτρα, η μορφή του ίδιου του Πέτρου είναι 18 μέτρα. Ένα από τα ψηλότερα μνημεία της χώρας. Ο συγγραφέας είναι ο Zurab Tsereteli. Δημιουργήθηκε προς τιμήν της 300ης επετείου του ρωσικού στόλου. Η γλυπτική σύνθεση περιέχει πολλές λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένων πλοίων, σημαιών, κυλίνδρων. Το μνημείο έλαβε πολλές αρνητικές κριτικές και θεωρείται ένα από τα χειρότερα έργα του γλύπτη.
"Εργαζόμενος και Γυναίκα Κολχόζ"
Ο συγγραφέας της γλυπτικής ομάδας είναι η Βέρα Μουχίνα. Αποτελείται από γυναικείες και ανδρικές φιγούρες που συλλαμβάνονται σε κίνηση και κρατούν ένα σφυρί και δρεπάνι στα τεντωμένα χέρια. Το μνημείο δημιουργήθηκε για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937. Επιστρέφοντας από εκεί, είναι εγκατεστημένο στο VDNKh. Δεν αποκαταστάθηκε μέχρι το 2003 και υπέστη σοβαρές ζημιές λόγω διάβρωσης. Το 2009 άνοιξε ξανά. Ύψος - 24,5 μέτρα, βάρος - 185 τόνους.
Μνημείο του Αλεξάντερ Πούσκιν
Άνοιξε το 1880. Αρχικά, βρισκόταν στην πλατεία Strastnaya, η οποία αργότερα μετονομάστηκε Pushkinskaya, αλλά στην άλλη πλευρά. Υπήρχαν πολλές παραλλαγές του μνημείου. Σταματήσαμε στο έργο του A. Opekushin, αν και το βάθρο δανείστηκε από την ιδέα του I. Schroeder. Ο Πούσκιν στέκεται στη σκέψη, επινοώντας προφανώς ένα νέο έργο. Είναι ντυμένος με αδιάβροχο, και στο χέρι του, τυλιγμένο πίσω από την πλάτη του, κρατά ένα καπέλο.
Θριαμβευτικές πύλες
Το 1837, η πρώτη ξύλινη καμάρα χτίστηκε στην πλατεία Tverskaya Zastava. Η δημιουργία του ήταν χρονικά για να γιορτάσει την επέτειο της νίκης επί των στρατευμάτων του Ναπολέοντα. Όταν η περιοχή άρχισε να ανακαινίζεται στις 30 του περασμένου αιώνα, το μνημείο διαλύθηκε. Αναστηλώθηκε το 1966, αλλά μετακόμισε στο Kutuzovsky Prospekt. Από τότε, οι θριαμβευτικές πύλες έχουν γίνει οπλισμένο σκυρόδεμα, διακοσμημένες με λεπτομέρειες από γρανίτη και χυτοσίδηρο.
Μνημείο για τον Μεγάλο Βλαντιμίρ
Χτίστηκε στην πλατεία Borovitskaya το 2016. Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να επιλέξετε ένα μέρος για εγκατάσταση. Προσπαθήσαμε να ευχαριστήσουμε το κοινό και να αποφύγουμε προβλήματα με την UNESCO, καθώς ο οργανισμός απαγορεύει την αλλαγή της εμφάνισης των τόπων πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο S. Shcherbakov ήταν υπεύθυνος για το έργο. Ύψος - 17,5 μέτρα. Το μνημείο αφιερώθηκε από τον Πατριάρχη Κιρίλ. Ο Βλαντιμίρ κρατά ένα υψηλό σταυρό στο ένα χέρι, και το έβαλε σε ένα σπαθί σε ένα θηκάρι στον φίλο του.
Στους κατακτητές του διαστήματος
Ένα μνημείο αφιερωμένο στα επιτεύγματα της σοβιετικής διαστημικής βιομηχανίας άνοιξε στην περιοχή Ostankino το 1964. Μια στήλη 107 μέτρων με έναν πύραυλο στο τέλος σπρώχνει στον ουρανό. Κατασκευασμένο από τιτάνιο. Το Alley of Cosmonauts απλώνεται από το μνημείο στο Ostankino Proezd. Μνημεία προς τιμήν των διακεκριμένων εκπροσώπων της ρωσικής κοσμοναυτικής, συμπεριλαμβανομένων των V. Tereshkova, P. Belyaev και A. Leonov, έχουν ανεγερθεί κατά μήκος του μονοπατιού.
Μνημείο του Γιούρι Ντολγκορούκι
Έτος εγκατάστασης - 1954, τοποθεσία - Πλατεία Tverskaya. Γλυπτική ομάδα - S. Orlov, N. Shtamm, A. Antropov. Δεδομένου ότι δεν είναι γνωστό πώς ήταν ο πρίγκιπας, το μνημείο αντιπροσωπεύει έναν ισχυρό ήρωα που κάθεται σε ένα άλογο. Δείχνει με το χέρι του τον τόπο όπου πρέπει να τοποθετηθεί το φρούριο, αν και δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα εάν ήταν κτισμένο κάτω από αυτόν. Ο Στάλιν αποδέχθηκε προσωπικά την εκδοχή του μνημείου, και έκανε ακόμη και κάποιες αλλαγές.
Μνημείο του στρατάρχου Ζούκοφ
Εμφανίστηκε στην πλατεία Manezhnaya το 1995. Συγγραφείς - V. Klykov και Y. Grigoriev. Ύψος - 6 μέτρα. Ο στρατάρχης απεικονίζεται σε άλογο, καθώς εμφανίστηκε στην πρώτη παρέλαση της Μόσχας. Κάτω από τις οπλές του αλόγου του είναι φασιστικό πρότυπο. Ήταν δυνατόν να μεταφέρουμε την εμφάνιση και το ρουλεμάν του Ζούκοφ όσο το δυνατόν ακριβέστερα. Σχεδιάστηκε να ανεγερθεί ένα μνημείο στην Κόκκινη Πλατεία, αλλά η UNESCO δεν επιτρέπει αλλαγές σε χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το κουδούνι τσάρων
Αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1737. Βρίσκεται στο έδαφος του Κρεμλίνου στην πλατεία Ivanovskaya. Ποτέ δεν εγκαταστάθηκε σε ναό. Χυτεύτηκε σε ένα ειδικό λάκκο όχι μακριά από το μέρος όπου βρίσκεται ακόμα. Το έργο για τη δημιουργία του κουδουνιού συνοδεύτηκε από διάφορες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης: από το θάνατο του υπευθύνου της ρίψης σε φωτιά. Ο λόγος για την εμφάνιση μιας εντυπωσιακής ρωγμής είναι η είσοδος υγρασίας στο ζεστό μέταλλο.
Κανόνι Τσαρ
Ηθοποιοί το 1586 στα εργαστήρια όπλων του Κρεμλίνου. Αρχικά βρισκόταν στο έδαφος εκτέλεσης. Τώρα περιλαμβάνεται στα κεφάλαια του Μουσείου Πυροβολικού Όπλων του 16ου-19ου αιώνα και είναι εγκατεστημένο στην πλατεία Ivanovskaya. Μήκος - 5,34 μέτρα, βάρος - λίγο λιγότερο από 40 τόνους. Το όπλο δεν συμμετείχε ποτέ σε εχθροπραξίες. Μόλις τέθηκε σε επιφυλακή όταν ο Κριμαίας Χαν οδήγησε τα στρατεύματα στην πόλη. Οι πυρήνες που βρίσκονται κοντά είναι στηρίγματα για τη δημιουργία μιας εικόνας.
Τόπος εκτέλεσης
Η πρώτη αναφορά είναι το 1549. Βρίσκεται στην Κόκκινη Πλατεία και είναι μνημείο μεσαιωνικής ρωσικής αρχιτεκτονικής. Ένας ανυψωμένος κύκλος με βήματα προοριζόταν για την ανακοίνωση των βασιλικών διατάξεων. Χρησιμοποιήθηκε επίσης σε σημαντικές εκδηλώσεις για την πόλη και κατά τη διάρκεια θρησκευτικών πομπών. Στη σύγχρονη Ρωσία, είναι διακοσμημένο σε μερικές ημερομηνίες, για παράδειγμα, την Ημέρα της Νίκης.
Μνημείο για τον Γιούρι Γκαγκάριν
Βρίσκεται στην πλατεία με το ίδιο όνομα από το 1980. Ομάδα σχεδιασμού - P. Bondarenko, A. Sudakov, J. Belopolsky, F. Gazhevsky. Ύψος - 10 μέτρα. οι συγγραφείς ήθελαν το μνημείο να είναι ορατό από τον περιφερειακό δρόμο της Μόσχας. Κατασκευασμένο από τιτάνιο. Ο Γκαγκάριν αποδείχθηκε λίγο φανταστικός, όπως το κατόρθωμά του. Ένα αντίγραφο του πλοίου Vostok είναι εγκατεστημένο στη βάση του γλυπτού. Ήταν σε αυτό που ο διάσημος αστροναύτης έκανε την πρώτη πτήση στο διάστημα.
"Κάντε δρόμο για παπάκια!"
Βρίσκεται στο πάρκο κοντά στη Μονή Novodevichy από το 1991. Ο γλύπτης είναι ο S. Nancy. Η χάλκινη γλυπτική σύνθεση απεικονίζει το έργο του Robert McCloskey. Το πρωτότυπο άνοιξε στη Βοστώνη το 1941 και ένα αντίγραφο δωρίστηκε από την Barbara Bush στην Raisa GorbachevaΜετά την εγκατάστασή του, οι βάνδαλοι έκλεψαν πολλά παπάκια και η Νάνσυ συνέχισε τη δουλειά της και το 2000 πραγματοποιήθηκε ένα νέο μεγάλο άνοιγμα.
"Τα παιδιά είναι θύματα των κακών ενηλίκων"
Άνοιξε το 2001 στην πλατεία Bolotnaya. Η σύνθεση αποτελείται από 15 φιγούρες. Τα σκοτεινά αγάλματα που βρίσκονται σε ημικύκλιο είναι ενήλικες, το καθένα αντιπροσωπεύει μία από τις 13 κακές. Στο κέντρο υπάρχει ένα ζευγάρι παιδιών που παίζουν με μια μπάλα, των οποίων οι φιγούρες καλύπτονται με επιχρύσωση. Σύμφωνα με την ιδέα του συγγραφέα M. Shemyakin, έτσι απεικονίζεται η αρνητική επιρροή της παλαιότερης γενιάς στους νεότερους. Πολλοί διαφωνούν: το μνημείο φαίνεται να είναι αφιερωμένο σε κακίες, όχι παιδιά.
Μνημείο για τον Γιούρι Νικουλίν (στη λεωφόρο Tsvetnoy)
Εγκαταστάθηκε στη λεωφόρο Tsvetnoy το 2000. Η σύνθεση αποτελείται από μια μορφή καλλιτέχνη και ένα μετατρέψιμο αυτοκίνητο. Ο γλύπτης Rukavishnikov ήθελε να δημιουργήσει την ακόλουθη εικόνα: ο νεαρός Nikulin είχε μόλις αφήσει ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και κατευθυνόταν προς το τσίρκο. Το άγαλμα του Νικουλίν ρίχτηκε στη Ρωσία και το αυτοκίνητο - στην Ιταλία. Η αρχική ιδέα ήταν να τοποθετηθεί το μνημείο στο δρόμο, αλλά η τροχαία δεν έδωσε το προβάδισμα.
Μνημείο του Μιχαήλ Κουτούζοφ
Το έργο του μνημείου του διοικητή είχε προγραμματιστεί να εφαρμοστεί πριν από την επανάσταση. Η αλλαγή της κυβέρνησης και η έλλειψη χρηματοδότησης εμπόδισαν. Τα εγκαίνια, ωστόσο, πραγματοποιήθηκαν το 1973 κοντά στο μουσείο πανοράματος μάχης Borodino. Γλύπτης - N. Tomsky, αρχιτέκτονας - L. Golubovsky. Ο κυβερνήτης φοράει μια τελετουργική στολή, κάθεται σε ένα άλογο. Στις πλευρές του ογκώδους βάθρου υπάρχουν χάλκινα ψηλά ανάγλυφα. Κάθε ένα από τα σχήματα διακρίνεται με ιδιαίτερη ακρίβεια λεπτομερώς.
"Αποχαιρετισμός ενός Σλάβου"
Εγκαταστάθηκε ανάμεσα στις γραμμές και το κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού Belorussky το 2014. Γλύπτες - S. Shcherbakov και V. Molokostov. Δύο φιγούρες - ένας άνδρας-στρατιώτης και μια γυναίκα που τον συνοδεύουν - είναι σύμβολο της πίστης μεταξύ τους και της αφοσίωσης στο καθήκον. Συνδέεται άμεσα με την ίδια πορεία και μοιάζει με τη γλυπτική σύνθεση "Αντίο". Μετά το άνοιγμα, αποδείχθηκε ότι το μνημείο ήταν διακοσμημένο με δύο γερμανικά τουφέκια, τα οποία κόπηκαν αμέσως.
Μνημείο για τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο
Βρίσκεται στο πέρασμα Lubyansky από το 1992. Ο γλύπτης - Β. Κλυκόφ, ο αρχιτέκτονας - Ο Γ. Κύριλλος και ο Μεθόδιος κρατούν έναν σταυρό, ο οποίος είναι υψηλότερος από το ύψος τους, έναν κύλινδρο και μια γραφή. Παρά το γεγονός ότι το μνημείο είναι αφιερωμένο στη σλαβική γραφή, πολλά λάθη έγιναν στις επιγραφές σε αυτό, ένα γράμμα στο αλφάβητο έλειπε, ο τίτλος δεν χρησιμοποιήθηκε. Αυτό δεν εμπόδισε τη σύνθεση να γίνει λατρεία. Κοντά στο μνημείο διοργανώνεται φεστιβάλ σλαβικής κουλτούρας.
Μνημείο του Αλεξάντερ Σουβόροφ
Στέκεται στην πλατεία με το ίδιο όνομα. Η σχολή Suvorov βρίσκεται κοντά. Άνοιξε το 1982. Γλύπτης - O. Komov, αρχιτέκτονας - V. Nesterov. Το ύψος του γλυπτού μαζί με το βάθρο είναι περίπου 4 μέτρα. Ο Suvorov είναι ντυμένος με στολή, στα χέρια του έχει ένα τηλεσκόπιο και μια παραγγελία στο στήθος του. Οι συγγραφείς κατάφεραν να επιτύχουν μια ομοιότητα πορτρέτου και να δώσουν στα χαρακτηριστικά του διοικητή τη γοητεία που ήταν χαρακτηριστική του στην πραγματικότητα.
Μνημείο του Βλαντιμίρ Βισότσκι
Εγκαταστάθηκε στη λεωφόρο Strastnoy το 1995. Ο συγγραφέας του έργου είναι ο G. Raspopov. Ο Vysotsky έχει κιθάρα πίσω του, τα χέρια τεντωμένα και κοιτάζει στον ουρανό. Μόλις ο Βλαντιμίρ Σεμιόνοβιτς είπε ότι ποτέ δεν θα του ανεγερθεί μνημείο στην Πύλη του Πετρόβσκι. Προφανώς, απορρίπτοντας αυτή τη διατριβή, επέλεξαν ένα μέρος για το γλυπτό. Στα γενέθλια και τους θανάτους του τραγουδιστή, οι οπαδοί του έργου του συγκεντρώνονται κοντά στο μνημείο.
Μνημείο του Αλεξάνδρου Β του απελευθερωτή
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το 2005. Βρίσκεται κοντά στον καθεδρικό ναό του Χριστού Σωτήρος, που βλέπει προς τον. Ο τόπος δεν επιλέχθηκε τυχαία: ο αυτοκράτορας συνέβαλε στην κατασκευή του ναού. Οι δημιουργοί του μνημείου είναι οι A. Rukavishnikov, I. Voskresensky, S. Sharov. Ο Αλέξανδρος ΙΙ φορά στρατιωτική στολή και πίσω του είναι ένα ζευγάρι λιονταριών και μια κιονοστοιχία. Ονομάζεται απελευθερωτής για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της δουλείας.
Μνημείο του Βλαντιμίρ Λένιν
Η γλυπτική σύνθεση εγκαταστάθηκε στην πλατεία Kaluzhskaya το 1985. Συγγραφείς - G. Makarevich, L. Kerbel, B. Samsonov, V. Fedorov. Το ψηλότερο και πιο τεράστιο μνημείο του Λένιν στην πρωτεύουσα. Το ύψος του είναι 22 μέτρα. Πρωταγωνιστεί στην Αγία Πετρούπολη από χάλκινο. Στη βάση του βάθρου υπάρχουν πολλές φιγούρες στρατιωτών, ναυτικών και εργατών. Μεταξύ αυτών, μια γυναίκα ξεχωρίζει στο φόντο της σημαίας - σύμβολο της επανάστασης.
Μνημείο του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
Η εγκατάσταση πραγματοποιήθηκε το 1958 σε μια πλατεία που πήρε το όνομά της από τον ποιητή. Γλύπτης - A. Kibalnikov, αρχιτέκτονας - D. Chechulin. Το μνημείο τοποθετήθηκε πριν από τον πόλεμο, αλλά το έργο σταμάτησε για λίγο. Το Bronze Mayakovsky στέκεται σε ένα βάθρο από γρανίτη σε ανοιχτό μπουφάν και φαίνεται να διαβάζει ποίηση. Από το άνοιγμα του, το μνημείο έχει προσελκύσει την προσοχή των εραστών της ποίησης που διοργανώνουν συναντήσεις εδώ.
Μνημείο του Fyodor Dostoevsky
Βρίσκεται στη ρωσική κρατική βιβλιοθήκη από το 1997. Ρουκαβίσνικοφ. Το μνημείο είναι κατασκευασμένο από χάλκινο και τοποθετείται σε βάθρο από γρανίτη. Ο Ντοστογιέφσκι απεικονίζεται σε μια δυσάρεστη θέση. Με αυτό, ο συγγραφέας του έργου ήθελε να εκφράσει την αδυναμία του συγγραφέα να βρει μια θέση για τον εαυτό του ανάμεσα στους συνηθισμένους, την επιθυμία του να σκάψει βαθύτερα. Τα λαϊκά ονόματα της σύνθεσης είναι «μνημείο για τις αιμορροΐδες» και «κατόπιν ραντεβού του πρωκτολόγου».
Μνημείο του Αλέξανδρου Α
Έτος ίδρυσης - 2014. Τοποθεσία - Alexander Garden. Συγγραφείς - S. Shcherbakov και I. Voskresensky. Ο αυτοκράτορας απεικονίστηκε με πλήρη φόρμα με πεσμένο μανδύα και σπαθί στα χέρια του, και εχθρικό όπλο κάτω από τα πόδια του. Τα χάλκινα ανάγλυφα αναφέρονται σε σημαντικά ορόσημα της βασιλείας του Αλέξανδρου Ι. Μεταξύ άλλων, δείχνουν τα γεγονότα του Μποροδίνο και άλλες μάχες του Πατριωτικού Πολέμου του 1812.
Μνημείο για τον Bulat Okudzhava
Εγκαταστάθηκε το 2002 στο Plotnikov Lane, όχι μακριά από τον τόπο όπου ζούσε ο ποιητής. Ο γλύπτης είναι ο G. Frangulyan. Ένα χάλκινο σχήμα ύψους 2,5 μέτρων βρίσκεται μπροστά από ένα μικρό τόξο - μέρος της σύνθεσης. Αυτή η καμάρα προσωποποιεί την αυλή της Μόσχας του πρόσφατου παρελθόντος, τη χαμένη ατμόσφαιρα της πόλης. Οι επικριτές αξιολόγησαν το μνημείο μη ικανοποιητικό λόγω της εμφάνισής του και της ασυνέπειας με την εικόνα του Okudzhava.
Μνημείο του Αλεξάντερ Γκρίμπογιεντόφ
Άνοιξε την 130η επέτειο του θανάτου του συγγραφέα το 1959. Οι A. Manuilov και A. Zavarzin ήταν υπεύθυνοι για το έργο. Η λεωφόρος Chistoprudny επιλέχθηκε ως τόπος εγκατάστασης, καθώς ο Griboyedov έζησε όχι μακριά από εδώ στην οδό Myasnitskaya. Το μνημείο βρίσκεται σε ψηλό βάθρο με μισή ανοιχτή οθόνη. Στο κάτω μέρος του απεικονίζονται οι ήρωες του πιο δημοφιλούς έργου του συγγραφέα "Woe from Wit".
Μνημείο του Πιότ Τσαϊκόφσκι
Το έργο ανατέθηκε στη Vera Mukhina, η οποία είχε προηγουμένως προτομή του συνθέτη. Ήθελε να απεικονίσει τον Τσαϊκόφσκι ολόσωμο και συμπεριφορά. Αλλά αυτή η επιλογή απαιτούσε πολύ χώρο και εγκαταλείφθηκε. Το τελικό μνημείο δεν μπόρεσε να περάσει όλες τις προμήθειες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως αποτέλεσμα, το γλυπτό του συνθέτη σε καθιστή θέση εμφανίστηκε μπροστά στο Κρατικό Ωδείο της Μόσχας το 1954.
Μνημείο του Μουσουλμάνου Μαγκομάεφ
Βρίσκεται σε ένα πάρκο που πήρε το όνομά του από τον τραγουδιστή. Ο ιστότοπος εγκατάστασης βρίσκεται κοντά στην πρεσβεία του Αζερμπαϊτζάν και από το διαμέρισμα όπου ζούσε ο Μαγκομάγιεφ. Συγγραφέας - A. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το 2011. Η χήρα του καλλιτέχνη επέμεινε ότι οι συγγραφείς απεικονίζουν τον Magomayev ως νεαρό, γιατί έτσι θυμόταν το κοινό και οι ακροατές. Η φιγούρα του τραγουδιστή εγκαταστάθηκε σε ένα βάθρο. Το συνολικό ύψος της σύνθεσης είναι 4,5 μέτρα.
Μνημείο του Νικολάι Γκόγκολ
Βρίσκεται στη λεωφόρο με το ίδιο όνομα. Άνοιξε το 1952 στην εκατό επέτειο του θανάτου του συγγραφέα. Σε αυτό το μέρος, ένα άλλο μνημείο του Γκόγκολ είχε ήδη σταθεί, αλλά μεταφέρθηκε στο μνημείο-μουσείο. Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Στάλιν δεν του άρεσε το προηγούμενο μνημείο, και αυτός επέμενε να το αντικαταστήσει. Ο ηγέτης δεν ήθελε να δει το "πένθος" σχήμα όταν οδηγούσε από το Κρεμλίνο στο ντάκα του. Έτσι εμφανίστηκε ο «χαρούμενος» Γκόγκολ, που δημιουργήθηκε από τον γλύπτη Ν. Τόμσκι.
Μνημείο του Σεργκέι Γιασενίν
Εγκαταστάθηκε στη λεωφόρο Tverskoy το 1995. Μπιτσούκοφ. Η μορφή του Yesenin είναι χυτή από χαλκό και το βάθρο με σκαλοπάτια είναι πέτρα. Το βλέμμα που δόθηκε στον ποιητή χαρακτηρίζεται από τη φράση «ανοιχτή ψυχή». Απεικονίζεται σε χαλαρή θέση με το πουκάμισό του ξεκούμπωτο. Κοντά βρίσκεται ο Πήγασος - μια αναφορά στο όνομα του καφενείου, όπου συχνά συγκεντρώνονταν εκπρόσωποι της Ασημένιας Εποχής.
Μνημείο του Τάρα Σεβτσένκο
Ιδρύθηκε το 1964. Υπεύθυνος για το έργο ήταν ο Yu.Sinkevich, A. Fuzhenko, M. Gritsyuk. Για λίγο, άφησε το συνηθισμένο μέρος του κοντά στο ξενοδοχείο "Ουκρανία", καθώς ήταν υπό αποκατάσταση. Επέστρεψε το 2014. Το χάλκινο άγαλμα έχει ύψος 5,6 μέτρα. Οι γλύπτες προσπάθησαν να δώσουν στον ποιητή μια «φτερωτή» εμφάνιση. Για να το κάνει αυτό, ήταν ντυμένος με ένα παλτό με λιοντάρι και επίσης τοποθετήθηκε σε ένα ασυνήθιστο επιμήκη βάθρο με μαργαρίτα.
