Δεν υπάρχει ιστορία πιο θλιβερή στον κόσμο από την ιστορία της εγκαταλελειμμένης ντάκας του συνταγματάρχη Kvitko. Σας προσκαλούμε σε μια συναρπαστική βόλτα στο κάστρο! Μάθετε την καταπληκτική ιστορία αυτού του μακροχρόνιου τόπου, κατάφυτη από μυστικούς μύθους.
Ιστορία και θρύλοι του Kvitko dacha
Ο Andrei Kvitko προήλθε από μια οικογένεια Kharkov Cossacks και ήταν μια ευέλικτη προσωπικότητα: προήχθη στη στρατιωτική θητεία, ήξερε να σχεδιάζει, έγραψε βιβλία, ταξίδεψε πολύ, ασχολήθηκε με την οινοποίηση και ενδιαφερόταν για αυτοκίνητα. Ήταν μεταξύ των πρώτων αυτοκινητιστών στη Ρωσία!
Η ιστορία του dacha του Σότσι ξεκίνησε το 1916, όταν, κατόπιν αιτήματος της συζύγου του, ο Kvitko έχτισε ένα μίνι-κάστρο σε ιταλικό στιλ. Το κάστρο βγήκε υπέροχο - τακτοποιημένο, χαριτωμένο, περιτριγυρισμένο από έναν όμορφο κήπο και με υπέροχη θέα στη θάλασσα. Λένε ότι οι ιδιοκτήτες διοργάνωσαν υπέροχες δεξιώσεις στο κάστρο, όπου ήρθαν ακόμη και διασημότητες όπως ο Fyodor Chaliapin.
Τότε θέλω να γράψω ότι έζησαν ευτυχισμένα ποτέ, αλλά ξέσπασε μια επανάσταση και πέρασε τα πάντα. Το ζευγάρι Kvitko έπρεπε να μεταναστεύσει βιαστικά στην Ιταλία.
Μετά την επανάσταση, η ντάκα εθνικοποιήθηκε και το μακρόχρονο κάστρο πέρασε από χέρι σε χέρι. Έγιναν παράξενες ιστορίες σε αυτό, και σταδιακά η ντάκα κατακλύστηκε από θρύλους και έλαβε την κατάσταση ενός στοιχειωμένου σπιτιού.
Ο πρώτος θρύλος του Kvitko dacha προσέλκυσε επιδρομές και κυνηγούς θησαυρών. Πιστεύεται ότι μετά τη φυγή του στο εξωτερικό, ο συνταγματάρχης έθαψε όλα τα τιμαλφή του στο πάρκο, ελπίζοντας να επιστρέψει αργότερα και να τα παραλάβει. Φυσικά, ο Kvitko δεν επέστρεψε, και οι μαύροι εκσκαφείς ήταν τόσο ενθουσιώδεις στις αναζητήσεις τους που σταδιακά άλλαξαν από το πάρκο στην ίδια τη ντάκα - έψαχναν θησαυρούς ακόμη και μέσα στα τείχη.
Λέγεται επίσης ότι κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, τέσσερις λευκοί αξιωματικοί κατέφυγαν σε μια εγκαταλελειμμένη ντάκα. Περικυκλώθηκαν από τον Κόκκινο Στρατό, σκοτώθηκαν από αυτούς και θάφτηκαν στο πάρκο. Έτσι πήρε το όνομά της η dacha "Κόκκινη επίθεση".
Στη συνέχεια, η ντάκα έγινε αποικία εργασίας των παιδιών, αλλά στη δεκαετία του '30 μετατράπηκε σε σανατόριο για τους Τσέκιους. Είναι με τους υπαλλήλους του NKVD το περισσότερο ο φοβερός θρύλος της ντάκα του Κβίτκο... Σύμφωνα με αυτήν, μια φορά οι Τσέκιστες κακοποίησαν ένα έφηβη και τη σκότωσαν. Η μητέρα του κοριτσιού, με τη σειρά της, σκότωσε έναν από αυτούς και κρεμάστηκε. Από τότε, έχουν γίνει συζητήσεις για το φάντασμα της μητέρας, ή ακόμη και για τρία φαντάσματα αυτών που σκοτώθηκαν ταυτόχρονα.
Από τη δεκαετία του '60 έως τη δεκαετία του '90, η ντάκα του Κβίτκο ήταν παιδικό σανατόριο. Μετά το κλείσιμο του, το κτίριο έμεινε ερημωμένο, τα έπιπλα χωρίστηκαν, οι τοίχοι παραμορφώθηκαν με γκράφιτι.
Μόνο τα τελευταία χρόνια, η ντάκα άρχισε να αποκαθίσταται, τα σκουπίδια αφαιρέθηκαν, ο φωτισμός έγινε, τα στηρίγματα για τις φωτογραφικές συνεδρίες εγκαταστάθηκαν: καθρέφτες, πιάνο, καρέκλες, κοστούμια, πίνακες ζωγραφικής. Υπάρχει ακόμη και μια γάτα! Όπως μας είπε ο φύλακας, σκοπεύουν να ανοίξουν ένα μουσείο στη ντάκα του Κβίτκο.
