Η Βουλγαρία είναι ένα κράτος με σύγχρονες υποδομές για αναψυχή θερέτρου. Αλλά αυτή η χώρα έχει πολλά περισσότερα να προσφέρει στους ταξιδιώτες, για παράδειγμα, έναν ιστορικό προορισμό που εξερευνά την αρχιτεκτονική των περασμένων αιώνων. Η Βουλγαρία δεν ήταν πάντα ανεξάρτητη. Η επικράτειά της κυβερνούσε τους Ρωμαίους, τους Θράκες, τους Ούνους, τους Οθωμανούς και άλλους λαούς.
Άφησαν πίσω τους πολλά φρούρια. Και ο τοπικός πληθυσμός έπρεπε να οικοδομήσει αμυντικές αμφιβολίες, μερικές από τις οποίες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα. Μερικά βρίσκονται σε ερείπια, όπως ο Urvich, ενώ άλλοι, για παράδειγμα, το Belogradchik, έχουν γίνει μουσεία. Το Τσάρι-Μάλι-Γκραντ αξίζει ιδιαίτερη αναφορά. Αυτό το φρούριο ανακηρύχθηκε το κύριο αξιοθέατο της χώρας το 2013 από την πλειοψηφία των Βουλγάρων.
Τα πιο ενδιαφέροντα κάστρα και φρούρια στη Βουλγαρία
Λίστα, φωτογραφίες με ονόματα και περιγραφές μεσαιωνικών κάστρων!
Τσάρεβετς
Με ημερομηνία 1185. Βρίσκεται στο Βέλικο Τάρνοβο στο λόφο με το ίδιο όνομα. Δεδομένου ότι η πόλη ήταν τότε η πρωτεύουσα, το φρούριο δόθηκε κάτω από την κατοικία της βασιλικής αριστοκρατίας. Κατά την πολιορκία στα τέλη του 14ου αιώνα, ορισμένες από τις οχυρώσεις και τα κτίρια καταστράφηκαν. Η ανοικοδόμηση ξεκίνησε μόνο τη δεκαετία του '30 του περασμένου αιώνα. Τώρα πραγματοποιείται μια ελαφριά και μουσική παράσταση στο φρούριο, που λέει για την πτώση του βουλγαρικού βασιλείου.
Το γεύμα
Το φρούριο του Βέλικο Τάρνοβο αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1195. 18 εκκλησίες χτίστηκαν στην περιοχή. Το φρούριο καταστράφηκε το 1363. Μόνο μισή χιλιετία αργότερα, οι ερευνητές άρχισαν να εξερευνούν αυτήν την περιοχή. Πολλές ανασκαφές βοήθησαν στην αναδημιουργία του αρχιτεκτονικού σχεδίου της Τραπεζίτσας. Στον αιώνα μας, άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης, με στόχο τη μετατροπή του φρουρίου σε ιστορικό μνημείο και τουριστικό χώρο.
Ραβαντίνοβο
Ο εμπνευστής της κατασκευής του κάστρου ήταν ο Georgi Tumpalov. Είναι ο ιδιοκτήτης της περιοχής και είναι πλήρως υπεύθυνος για το έργο, το οποίο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Το συγκρότημα είναι στυλιζαρισμένο ώστε να μοιάζει με μεσαιωνικό κάστρο. Η κατασκευή χρησιμοποίησε μαρμάρινο ασβεστόλιθο και πέτρες από την Τουρκία. Υπάρχει ένας μικρός ζωολογικός κήπος στο Ravadinovo, υπάρχει μια λίμνη και λίμνες με ψαράδες. Έχουν αναπτυχθεί διάφορα προγράμματα εκδρομών, μια αναζήτηση και γευσιγνωσία κρασιού είναι διαθέσιμα.
Μπάμπα Βίντα
Ανήκει στην πόλη Vidin και στέκεται στις όχθες του Δούναβη. Το μοναδικό φρούριο της μεσαιωνικής περιόδου στο έδαφος της χώρας, το οποίο διατηρείται καλά. Αν και ο Μπάμπα Βίντα χρονολογείται στον 12ο αιώνα, η παρούσα εμφάνισή του σχηματίστηκε πολύ αργότερα. Αφού έχασε την αμυντική του σημασία, το φρούριο έγινε οπλοστάσιο και φυλακή. Το 1958, ένα μουσείο οργανώθηκε μέσα. Οι τουρίστες προσφέρονται να δουν τους τοίχους, 4 πύργους και μια μικρή έκθεση.
Belogradchik
Το φρούριο έχει επίσης ένα άλλο όνομα - το Kaleto. Οι πρώτες οχυρώσεις εμφανίστηκαν εδώ κατά την περίοδο της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Τον XIV αιώνα, η περιοχή επεκτάθηκε, η περιοχή ήταν πάνω από 10 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Οι τοίχοι έχουν πάχος 2 μέτρα και ύψος έως 12 μέτρα. Τον τελευταίο αιώνα, το Belogradchik αποκαταστάθηκε. Η έκθεση του τοπικού μουσείου ιστορίας βρίσκεται εν μέρει στο εσωτερικό. Επιπλέον, στο φρούριο δόθηκε το καθεστώς ενός εθνικού μνημείου.
Βατράχιο
Χτισμένο 5 χλμ. Από το Ivaylovgrad. Εναλλακτικά ονόματα είναι το Kaloyan Citadel και το Marble City. Το μεσαιωνικό φρούριο διατηρείται αποσπασματικά. Τα ερείπια του έχουν οβάλ σχήμα. Το ύψος των τοίχων φτάνει τα 10 μέτρα και το μήκος τους είναι περίπου 600 μέτρα. Τα αντικείμενα που βρέθηκαν εδώ κατά τη διάρκεια ανασκαφών στεγάζονται στο μουσείο της πόλης. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης τα θεμέλια δύο εκκλησιών, τη φύλαξη και τα ερείπια του αποχετευτικού συστήματος.
Φρούριο Άσενοφ
Βρίσκεται στα βουνά της Ροδόπης στην αριστερή όχθη του ποταμού Chepelarskaya. Ξεκίνησε ως ένας μικρός πύργος, σταδιακά προστέθηκαν φράχτες και σχετικές εξόδους στο φρούριο. Το ύψος των τοίχων έφτασε τα 12 μέτρα. Ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου Μητέρας διατηρείται καλά. Το εσωτερικό του ναού είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 14ου αιώνα. Το 1991, μετά από ανασκαφές και αποκατάσταση, το φρούριο έγινε πολιτιστικό μνημείο.
Καλιάκρα
Βρίσκεται σε ένα βραχώδες ακρωτήριο κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Το φρούριο χτίστηκε τον 15ο αιώνα και απέκτησε φήμη το 1791. Τότε ο στόλος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας νίκησε τους Τούρκους. Στη συνέχεια, χτίστηκε ένας φάρος και ανεμόμυλοι. Κατά τις πρόσφατες ανασκαφές, ένα δοχείο με κέρματα και κοσμήματα βρέθηκε κάτω από το πάτωμα ενός δωματίου που κάηκε τον 14ο αιώνα. Το έδαφος της Kaliakra είναι μέρος της προστατευόμενης περιοχής.
Τσάρι-Μάλι-Γκραντ
Ένα από τα κύρια αξιοθέατα της Βουλγαρίας. Χρονολογείται στον 4ο αιώνα. Βρίσκεται στο Όρος του Αγίου Σωτήρα. Σε κοντινή απόσταση υπάρχουν πολλές ιαματικές πηγές. Το 2013, το φρούριο άνοιξε στο κοινό μετά την ανοικοδόμηση. Η συλλογή του μουσείου λέει για όλους τους λαούς που ήταν κάτοχοι αυτών των εδαφών: Θράκες, Ρωμαίοι, Γότθοι, Βούλγαροι. Είναι ανοιχτές εκθέσεις κεραμικών, νομισμάτων, ειδών οικιακής χρήσης, στρατιωτικής ιστορίας.
Πρόβατο
Σε αυτήν την περιοχή, οι οχυρώσεις βρισκόταν ήδη τον 7ο αιώνα. Στη Βάρνα από εδώ 53 χλμ. Το φρούριο άκμασε στους XII-XIV αιώνες. Οι ιδιοκτήτες της αμυντικής δομής άλλαξαν και μαζί τους το όνομα: Provat, Ovech, Tash-Hisar. Το φρούριο έχει 3 εισόδους, οι σκάλες είναι λαξευμένες στα βράχια. Οι τουρίστες προσελκύονται από: μία από τις σκάλες, στην οποία υπάρχουν 111 σκαλοπάτια, μια εκκλησία, ένα μπουντρούμι ιππότη, τις «τρύπες» των μοναστικών.
Hisarya
Το κύριο αξιοθέατο της πόλης με το ίδιο όνομα. Η τοποθεσία στον πεζούλι έδωσε στο φρούριο επιπλέον ευκαιρίες όσον αφορά την προστασία. Το μήκος των τοίχων είναι σχεδόν 2.200 μέτρα, το ύψος είναι έως 11 μέτρα. Διατηρούνται μερικώς, όπως και οι 2 από τις 4 πύλες. Στο Hisar, υπογράφηκε έγγραφο για την ανεξαρτησία της Βουλγαρίας το 1187. Από το 1967, τα ερείπια είχαν το καθεστώς ενός αρχιτεκτονικού μνημείου εθνικής σημασίας.
Σόστρα
Τα ερείπια του φρουρίου έχουν διατηρηθεί κοντά στην πόλη Λομέτ. Λόγω της κατασκευής κοντά στο δρόμο, το οχυρωμένο στρατόπεδο ήταν στρατηγικής σημασίας. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών βρέθηκαν ίχνη τριών διαφορετικών φρουρίων, το πρώτο με ημερομηνία 147. Όταν ο Σόστρα καταστράφηκε από τους Ούννους τον 5ο-6ο αιώνα, ήταν ήδη ακατοίκητο. Τώρα, στη ζεστή εποχή, οργανώνονται αρχαιολογικοί καταυλισμοί για νέους στο έδαφος του φρουρίου.
Κάστρα Μάρτις
Τα ερείπια καταλαμβάνουν το κεντρικό τμήμα της πόλης Kula. Η κατασκευή πραγματοποιήθηκε σε διάφορα στάδια. Το φρούριο χωρίζεται σε δύο μέρη: το τετράγωνο και το κάστρο. Οι επιδρομές των Γότθων και των Ούνων οδήγησαν στην καταστροφή τειχών και εσωτερικών κτιρίων τον 4ο-5ο αιώνα. Το τοπικό μουσείο εκθέτει πιάτα, νομίσματα, αργίλους και εργαλεία που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Υπάρχει ένα κατάστρωμα παρατήρησης στο Castra Martis. Το βράδυ, η περιοχή επισημαίνεται.
Τσέρβεν
Η οχυρωμένη πόλη απέχει 30χλμ. Από το Ruse. Περιβάλλεται από το φυσικό πάρκο Rusenski Lom. Ο Τσέρβεν άνθισε τον 14ο αιώνα. Λίγο αργότερα, οι οχυρώσεις και τα σχετικά κτίρια καταστράφηκαν από τους Τούρκους. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές βοήθησαν να κατανοήσουμε πόσο σημαντικό ήταν το φρούριο στη ζωή της περιοχής. Βρέθηκαν λείψανα 13 εκκλησιών, υπόγεια επικοινωνία και πολλές κατοικίες. Αποτελεί αρχιτεκτονικό αποθεματικό από το 1997.
Μέζεκ
Το φρούριο χτίστηκε από τους Βυζαντινούς τον 11ο αιώνα. Είναι μόνο ένα χιλιόμετρο από τα ελληνικά σύνορα από εδώ. Η έκταση της περιοχής είναι 0,7 εκτάρια. Ο Mezek εκτελούσε αμυντικές λειτουργίες μέχρι τα τέλη του 14ου αιώνα. Μέχρι το 1900, τα κτίρια ήταν σχεδόν ανέπαφα. Στη συνέχεια αποσυναρμολογήθηκαν τμήμα των τειχών από ψιλοκομμένες πέτρες για την κατασκευή στρατώνων σε μια από τις κοντινές πόλεις. Οι εργασίες αποκατάστασης πραγματοποιήθηκαν. Το τελευταίο έληξε το 2007.
Σούμεν
Η απόσταση από το φρούριο μέχρι το κέντρο της ίδιας ονομασίας είναι περίπου 3 χλμ. Οι πρώτες οχυρώσεις χτίστηκαν εδώ από τους Θράκες. Ο Shumen συνελήφθη επανειλημμένα, καταστράφηκε, κάηκε και ξαναχτίστηκε. Το ενδιαφέρον για αυτό εξαφανίστηκε μετά το 1444, όταν τα στρατεύματα του Βλαδίσλαβ Γ΄ προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά στο φρούριο. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, βρέθηκαν πολλά αντικείμενα, τα οποία ήταν διάσπαρτα σε όλες τις εκθέσεις στη χώρα. Τα ερείπια έχουν μετατραπεί σε υπαίθριο μουσείο.
Mejit Tabia
Χτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα.Ο σκοπός ήταν να ενισχυθεί η αμυντική γραμμή, γιατί τότε τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πέρασαν κατά μήκος του Δούναβη. Δεδομένου ότι το φρούριο ανήκε στους Τούρκους για κάποιο χρονικό διάστημα, έχει ένα άλλο όνομα - Abdul Majidi. Το ύψος των προμαχώνων είναι περίπου 8 μέτρα. Το εξωτερικό και το εσωτερικό έχουν διατηρηθεί στην αρχική τους μορφή. Αυτό κάνει το φρούριο μοναδικό: δεν υπάρχουν άλλα παρόμοια κτίρια αυτής της περιόδου στη Βουλγαρία.
Άνεβο
Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α τον 6ο αιώνα. Ήταν μεγάλης στρατιωτικής σημασίας και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της περιοχής. Η τοποθεσία σε έναν λόφο έδωσε ένα πλεονέκτημα κατά την προβολή και την αντίσταση σε μια πολιορκία. Τώρα, με φόντο βραχώδεις προεξοχές, τα ερείπια του Anevo είναι σχεδόν ορατά. Οι πύργοι, του οποίου το ύψος φτάνει τα 12 μέτρα, τα θεμέλια των εκκλησιών και μέρος του τείχους στη δυτική πλευρά έχουν διατηρηθεί εν μέρει.
Ούριτς
Τα ερείπια του φρουρίου βρίσκονται στις πλαγιές των βουνών Lozen. Πολλά από τα δεδομένα που σχετίζονται με αυτήν τη δομή παραμένουν ανακριβή. Το φρούριο χρονολογείται γύρω στο 13ο αιώνα. Η οχύρωση έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την τουρκική εισβολή. Ο Ουρβιτς καταστράφηκε μετά από μακρά πολιορκία στα τέλη του 14ου αιώνα προκειμένου να πλησιάσει τη Σόφια. Έκτοτε, δεν έχουν γίνει προσπάθειες ανοικοδόμησης. Το μοναστήρι Kokalyansky βρίσκεται κοντά.
Κράκρα
Από το κάποτε μνημειακό κτίριο του 9ου αιώνα, σώζονται μόνο θραύσματα του θεμελίου και των τειχών. Στο παρελθόν, επιφανείς καλεσμένοι ήρθαν εδώ, όπως ο Πέτρος Ι, του οποίου η σφραγίδα βρέθηκε κατά τις ανασκαφές. Το φρούριο δεν χρησιμοποιήθηκε πλέον μετά την τρίτη σταυροφορία. Η Κράκρα έχει ανακηρυχθεί μνημείο ιστορίας και πολιτισμού. Στην περιοχή μπορείτε να βρείτε όχι μόνο τουριστικές ομάδες, αλλά και τους κατοίκους της γειτονικής πόλης του Πέρνικ.
